บ้านที่มีหลังคาสามเหลี่ยมที่ดูเหมือนเปิดหนังสือบ้านส่วนตัวหลายหลังใน Ise มีหน้าจั่วและภรรยาและหลังคารูปเลื่อยให้ความรู้สึกถึงจังหวะ
เหตุผลก็คือห้องโถงหลักของ Jingu นั้นราบเรียบดังนั้นจึง "น่าเกรงขาม" เหมือนกับ Jingu และเนื่องจากหันหน้าไปทางถนนจึงมีหน้าแคบจำนวนมากพื้นที่ลึกและยาวและแคบและอาคารหน้าจั่วจึงกลายเป็น เป็นที่นิยมว่ากันว่าทำขึ้นมาเพื่อทำ
หลังคามุงด้วยกระเบื้องมุงหลังคาเฉพาะของอิเสะเรียกว่า "กระเบื้องหลังคาอิเสะ" และชั้นสองมีโครงด้านนอกเรียกว่านอกจากนี้ที่ปลายชายคาชั้น XNUMX ยังมีพังผืดของจันทันที่เรียกว่า "ไม้เชิงชาย" ซึ่งเป็นปัจจัยหลักในการสร้างความต่อเนื่องให้กับเมือง
เมื่อคุณเดินผ่านเมือง Ise คุณจะเห็นการประดับประดาของ Shimenawa ที่ประตูบ้านเป็นชิเมนาวะหนาที่มีฮอร์นบีมและอุราจิโร่ทางซ้ายและขวาโดยมีป้ายประตู (ป้ายไม้) จารึกอยู่ตรงกลางเช่น "ประตูตระกูลลูกหลานโซมินโชไร" หรือ "ประตูหัวเราะ" "เซนคาคุมันไร"เป็นเรื่องปกติที่จะถอดเครื่องประดับ Shimenawa สำหรับปีใหม่หลังจากที่ต้นสนผ่านไปแล้ว แต่ใน Ise-Shima เป็นเรื่องปกติที่จะใช้เวลาหนึ่งปี
มันกล่าวว่า "เมื่อนานมาแล้ว Susano Onomikoto ที่มาเยี่ยมชมสถานที่แห่งนี้ได้ถูกเช่าที่พักค้างคืนโดย Somin Shorai ผู้น่าสงสาร แต่ใจดีเพราะมีตำนานเล่าว่า" ฉันทิ้งไว้ข้างหลัง "เขายกเครื่องหมายประตูขึ้นเพื่อพิสูจน์ว่าเขาเป็นลูกหลานของซูมินและเขาเริ่มสวดอ้อนวอนขอชีวิตที่ปลอดโรคกล่าวอีกนัยหนึ่งมันเป็นเครื่องหมายประตูของ "apotropaic magic" พร้อมกับคำอธิษฐานเพื่อความปลอดภัยของครอบครัว
อย่างไรก็ตาม "โชมอน" เป็น "ประตูตระกูลลูกหลานของโซมินโชไร" ฉบับย่อและว่ากันว่ามันกลายเป็น "โชมอน" เพราะเกลียดที่จะนำไปสู่ไทระโนะมาซาคาโดะ
ประเพณีที่ได้รับการยอมรับมาตั้งแต่ยุคเมจิคือ "Sakuhisho" ซึ่งเป็นรูปแบบที่สวยงามที่เป็นเอกลักษณ์ของJinryōซึ่งคุณไปเยี่ยมชมศาลเจ้าในตอนเช้าตรู่ในวันแรกของทุกเดือนขอบคุณพระเจ้าและเริ่มต้นเดือนด้วย ความรู้สึกบริสุทธิ์
ประเพณียังคงดำเนินต่อไปจนถึงตอนนี้และต้องขอบคุณ Naikumon-mae ที่ Yokocho เปิดร้านในตอนเช้าเพื่อเสิร์ฟโจ๊กพิเศษและให้ความบันเทิงแก่ผู้มาสักการะ
มีประเพณีเก่าแก่ในวันฉลูและวันที่ XNUMX สิงหาคมของปฏิทินจันทรคติ
ว่ากันว่าถ้าคุณตักน้ำจากแม่น้ำอิซุซุและนำไปมอบให้กับ Takimatsuri no Kami ในบริเวณศาลเจ้าด้านในจากนั้นนำกลับบ้านและนำไปมอบให้กับ Kamidana คุณจะสามารถใช้เวลาตลอดทั้งปีในการหายใจหายนะ .
อิเสะซึ่งเป็นบ้านเกิดของหัวใจได้สืบทอดงานฝีมือแบบดั้งเดิมที่ได้รับการหล่อเลี้ยงในสภาพอากาศและประวัติศาสตร์มาตั้งแต่สมัยโบราณเป็นที่นิยมในฐานะผลิตภัณฑ์ที่ใช้ประโยชน์จากรสชาติที่เรียบง่ายของแต่ละวัตถุดิบ
"พิพิธภัณฑ์อิเสะมาชิคาโดะ" มีศูนย์กลางอยู่ที่กลุ่มฟื้นฟูเมืองอิเสะ "The Ise Ko" และ "ถ้าใครมีสถานที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เกี่ยวกับพิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่งตามสิ่งที่พวกเขาชอบสิ่งที่พวกเขาสามารถภาคภูมิใจและสิ่งที่ พวกเขาชอบมันเริ่มต้นด้วยธีมพื้นฐานของ "ฉันทำได้"
ประเพณีและวัฒนธรรมยังคงมีชีวิตอยู่ในเมืองอิเสะซึ่งสร้างความบันเทิงให้กับนักท่องเที่ยวที่มาเยือนอิเสะมาเป็นเวลาช้านานปัจจุบันพิพิธภัณฑ์ 30 แห่งเปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าชมในชื่อพิพิธภัณฑ์มาจิคาโดะ
"พิพิธภัณฑ์มาจิคาโดะ" ที่ซึ่งเด็ก ๆ ชาวอิเสะแท้ๆจะแนะนำวัฒนธรรมการใช้ชีวิตของอิเสะที่สามารถพบเห็นได้ที่นั่นเท่านั้นคุณสามารถพบกับอิเสะด้วยใบหน้าที่แท้จริงที่คุณไม่สามารถลิ้มรสได้ในการเดินทางที่เร่งรีบ
